Strona główna

Konsultacje

Materiały

Wyniki kolokwiów

Seminaria

Warunki zaliczeń

Oczami Studentów

Prace zaliczeniowe

Kontakt

Linki


Cuda wianki
Dyskusja naukowa
Przez dyskusję naukową w pracy magisterskiej rozumie się zestawianie wiedzy zdobytej z różnych źródeł. Definiując podatek możemy napisać:
Zdaniem A. Adamczyka przez podatek rozumie się "tu treść cytatu". Natomiast B. Bogdanowski poszerza tę definicję o...

Tabele i rysunki
Muszą zostać zpowiedziane w tekście pracy. Za wystarczającą zapowiedź rozumie się dopisek:
, co zostało zaprezentowane na rysunku 1.1.
Nie mogą kończyć rozdziału, podrozdziału. Po nich musi być choćby akapit tekstu.
Nie mogą następować bezpośrednio po sobie - musi je rozdzielać przynajmniej akapit tekstu.
Muszą mieć źródło podane bezpośrednio pod tabelą/rysunkiem. Światło pomiędzy źródłem i tabelą/rysunkiem powinno wynosić około 3-4 punktów.
Czcionka źródła musi być mniejsza (10) niż czcionka tekstu podstawowego (12).
Najlepszym sposobem numerowania jest przyjęcie zasady:
[numer rozdziału].[numer rysunku/tabeli w danym rozdziale]. Stąd zapis Tabela 2.3 oznacza trzecią tabelę w drugim rozdziale.
Tabele i rysunki numeruje się odrębnie.
Opisując tabelę nie pisze się "Z tabeli X wynika...". Pisze się "Z danych zawartych w tabeli X wynika...".

Niewłaściwe sformułowania:
W pracy nie używa się liczby mnogiej czasu teraźniejszego, co oznacza, że zakazane są zapisy takie jak:
- robimy, wykonujemy, potrzebujemy (praca musi być pisana bezosobowo).

Przypisy:
- jeśli numer przypisu występuje na końcu zdania, to umieszcza się go przed kropką,
- jeśli do tekstu wstawia się listę "od myślników" (punktorów), to numer przypisu należy umieścić przed dwukropkiem, a nie na końcu "myślników".

Wstęp i zakończenie
Znalezione w sieci
Zakończenie
W zakończeniu należy ustosunkować się do hipotez, które postawiono we wstępie. Należy odpowiedzieć, czy i w jakim stopniu udało się rozwiązać problem badawczy. Zakończenie nie jest streszczeniem pracy [...]. Ma być szczegółowe i zarazem zwięzłe.
Należy pokrótce odnieść się do tematu pracy, problemu, celu i tego czy został osiągnięty [Proszę tak konstruować cel pracy, by został osiągnięty. Dlatego cel ustala się po napisaniu pracy - przyp WK.]. Następnie przedstawić wnioski z analizy, rozważyć kolejne hipotezy, czyli podać czy przypuszczenia potwierdziły się, czy nie i dlaczego. [...] Poprzez wyszczególnienie tych wszystkich informacji zakończenie koresponduje ze wstępem.
[...] Opisać wnioski wynikające z poszczególnych rozdziałów. Być może robiłeś (robiłaś) to wszystko w poprzednich rozdziałach i wydaje Ci się, że już nie musisz się powtarzać. Jednak to błąd. Nie bój się napisać jeszcze raz pewnych słów pamiętając, że recenzent uważnie przeczytał być może tylko wstęp i zakończenie.
Jednak zakończenie nie może ograniczać się do powtórzenia ważniejszych wywodów prezentowanych wcześniej. Musi ono być podsumowaniem, stanowić syntezę informacji, scalać myśli zawarte w pracy. Czytelnik ma wyrobić sobie zdanie co do określonej problematyki i poznać najważniejsze wnioski płynące z badań.
W zakończeniu omawia się także sprawy, które wyszły na światło dzienne dopiero w trakcie realizacji badań. Możesz omówić trudności z jakimi się spotkałeś (spotkałaś), o ile ich charakter jest naukowy. Określić czego nie udało się osiągnąć z przyczyn obiektywnych, np. zaplanowano badania w szkole średniej, jednak dyrektor placówki rozmyślił się i nie chciał kontynuować współpracy.
W dobrym tonie jest na końcu wyznaczyć kierunek dalszych badań, które należałoby podjąć, aby dowiedzieć się więcej, a co wynika właśnie z pracy magisterskiej. Wysunięcie postulatów co do dalszych badań świadczy o zaangażowaniu autora, potencjale jego ustaleń, a także zwiększa wartość publikacji dla nauki. Może być użyteczne również dla piszącego, gdyby chciał kontynuować edukację i podjąć ten temat podczas studiów doktoranckich.

Kolejny poradnik znaleziony w sieci:
[z moimi korektami - przyp. WK]

WSTĘP (1,5–2 strony)

ZAKOŃCZENIE (2-3 strony)

Uzasadnienie wyboru tematu pracy (2–3 zdania)

2-3 zdania ogólne naprowadzające na temat pracy (bądź dokładne jego przypomnienie w brzmieniu ze wstępu)

Wyraźne określenie celu pracy (możliwy jest podział na cel główny i cele pomocnicze prowadzące do realizacji celu); 2–3 zdania

 Przypomnienie celu pracy w brzmieniu ze wstępu, należy dopisać zdanie, czy autorowi udało się zrealizować cel pracy, proszę to określić wyjątkowo dokładnie (np. tylko w połowie, na 90%, bo zabrakło...).

Określenie zakresu pracy w latach
[jeżeli jakieś przepisy zmieniły się po napisaniu pracy lub pojawiły się nowe dane i trudno byłoby je uwzględnić w tekście - należy podać stan prawny na konkretny dzień - przyp. WK])

Opis wykorzystanych w pracy metod badawczych (analiza porównawcza w formie tabelarycznej i graficznej), wykorzystana literatura (która książka była szczególnie ważna, jaki autor był niezbędny...)

Przedstawienie po kolei rozdziałów pracy (najlepiej na temat każdego rozdziału 1 akapit, z użyciem czasu przeszłego "opisano, zawarto" lub teraźniejszego "zawiera", ale preferowana jest pierwsza opcja)

Syntetycznie sformułowane wnioski z całej pracy; uwaga potrzebna jest jakaś kolejność – od ogólnych do szczegółowych (dla przykładu!)

Jeden akapit na temat materiałów bibliograficznych wykorzystanych w pracy, z podziałem na opis książek (dzieł zwartych), artykułów, i danych źródłowych (te są najważniejsze), określenie języka źródeł (np.: prace niemieckojęzyczne); osobne zdanie na temat przepisów prawnych wykorzystanych w pracy

Opis, konkretny, co udało się zrealizować [tak konstruujemy cel, by udało się wszystko - przyp. WK] a czego nie, jeżeli nie to dlaczego było to niemożliwe (bo np. bank odmówił udostępnienia dokumentów)

Jeden akapit zawierający następujące informacje:

ile stron liczy praca, ile (i jakich?) wykorzystano źródeł, ile zamieszczono w pracy rysunków, schematów i wykresów, ile sporządzono przypisów.

Akapit podsumowujący, podkreślający na przykład celowość dalszego prowadzenia badań w dziedzinie określonej tematem pracy, bądź nakreślenie przyszłości rozwoju np. polityki kredytowej banku; z tego akapitu musi wynikać, że dyplomant wie jak chciałby kontynuować pracę, badania, studia literaturowe.